De sculptuur “Qua Vadis”  van Corien van de Ven staat op een strook groen langs een singel aan de Heijermanslaan, een groenstrook met een dubbele rij bomen. Door een bomenziekte moest plaatselijk een aantal bomen worden geveld, waardoor er ruimte ontstond voor een sculptuur. Zowel de locatie zelf als de beleving van de voorbijganger zijn uitgangspunt geweest voor het ontwerp en de naamgeving. De groenstrook is lang en smal en vrij van bochten, uitstulpingen en (speel) objecten. De omgeving versterkt dit lineaire karakter : zo lopen zowel de Heijermanslaan met eengezinswoningen als de singel onafgebroken langs het bewuste terrein. Iedere voorbijganger beweegt zich daarom evenwijdig aan de groenstrook en ervaart steeds het eenzijdige van de landschappelijke inrichting. Het sculptuur “Quo Vadis” zorgt voor een extra accent in de lineaire structuur en werkt tegelijkertijd als een verassingselement. Het verandert namelijk van vorm naarmate de toeschouwer nadert.  Aan het begin van de Heijermanslaan ziet men een smal, hoog, dicht en rood kunstwerk; halverwege verandert dit beeld in een luchtige vorm met onverwachte afmetingen, waar men dwars doorheen kijkt.

Het sculptuur “Qua Vadis” bestaat uit drie delen van stroken staal, die een “tekening in de lucht” maken. Elk deel omlijnt een driehoekige vorm, de drie delen samen vormen een ruimtelijk object met een hoogte van 4,0 meter, een lengte van 6,2 meter en een breedte van 0,75 meter.

Schepen hebben vaak de naam “Quo Vadis” latijn voor “Waarheen gaat gij”. Een schip wat langs vaart zie je op afstand ook alleen de smalle boeg,  passeert het schip dan zie je haar volledige lengte, en is het voorbijgevaren dan zie je alleen de smalle achtersteven. Een soortgelijke ervaring heeft de voorbijganger bij het passeren van het sculptuur r “Quo Vadis.

Corien van de Ven, geboortejaar 1960.

Rijksacademie beeldende kunsten Amsterdam (1984-1986)
Beeldhouwer en graveur (prentenmaker)