Welkom wandelaar! Wandel je graag en wil je je laten inspireren door de culturele schatten van Uithoorn? Probeer dan eens deze route die je langs de beelden brengt die onze stad rijk is. Met een nauwkeurige beschrijving. De punten die we langsgaan, komen overeen met de punten op de digitale kunstkaart die beschikbaar is.

Dit is centrumroute B die je in ongeveer 40 minuten van halte Busstation brengt naar halte Centrum lijn 25. Van daaraf pak je de tram of, als je nog energie over hebt, loop je met Centrumroute A terug naar halte Busstation. Water bij de hand? Wandelen maar.

Bij Busstation Uithoorn, een van de tramhaltes ook van lijn 25, start je de route.

• Als je er klaar voor bent loop je richting de Boerlagelaan.
• Sla dan rechtsaf naar de Boerlagelaan.
• Sla vervolgens linksaf naar de Pr. Christinalaan. Je vindt je eerste bestemming links.

Kunstobject van een half liggende vrouwenfiguur zonder hoofd, handen en voeten. Het staat op de middenstrook aan de Christinalaan.

De naam Neferfer is afkomstig uit het boek “Sinuhe de Egyptenaar” van de Finse schrijver Mika Waltari. Dit epische verhaal omvat de hele toen bekende wereld, van Babylon tot Kreta, van Thebe tot Jeruzalem, terwijl het zich concentreert rond een onvergetelijke Sinuhe, een man van mysterieuze afkomst die vanuit zijn lage afkomst opstaat om lijfarts van farao Echnaton en zijn mooie jonge vrouw Nefertiti te worden.

Caius Spronken (Beek 1958) is een beeldhouwer, die geworteld is in een traditie met een sterke relatie met de klassieke beeldhouwkunst, gebaseerd op gesloten vormspanningen en plastische schoonheid. Zijn beelden en potretten in brons hebben een uitstraling van de volheid van het leven en zijn ruimtelijk zeer aanwezig.

Loop op de Pr. Christinalaan richting de Colijnlaan.

• Sla linksaf om op de Pr. Christinalaan te blijven.
• Sla linksaf naar de Kuyperlaan. Je vindt je bestemming links.

Materiaal: Brons

Loop op de Kuyperlaan, richting de Jan van Galenlaan.

• Sla rechtsaf richting de Troelstralaan.
• Sla linksaf naar de Troelstralaan.
• Sla rechtsaf naar de Johan de WittlaanJe vindt je bestemming links.

Materiaal: Brons
Geplaatst in: 1964

Loop op de Johan de Wittlaan, richting de Admiraal de Ruyterlaan.

• Sla rechtsaf naar de Admiraal de Ruyterlaan.
• Sla rechtsaf richting de Plesmanlaan.
• Sla linksaf naar de Plesmanlaan. Je vindt je bestemming rechts.

Materiaal: Steen
Geplaatst in: 1950

De Gevelsteen voorstellende een kind uit een Horn is besproken tijdens de serie “Kunst die je bijblijft”.

In deze aflevering gaat Chris Woerden in gesprek met de burgervader over de gevelsteen van kunstenaar René van Seumeren aan de Admiraal de Ruyterlaan. Toen Woerden op 3 januari 1951 als 4-jarige jongen naar de Admiraal Tromplaan verhuisde, speelde hij geregeld in de Admiraal de Ruyterlaan. De eerste keer dat hij daar het kunstwerk aan de gevel zag, dacht hij ‘eigenaardig’. Legt uit: ,,Op de zijgevel bij nummer 3 was een beeldhouwwerk ingemetseld van het wapen van Uithoorn. Het was in mijn ogen echter een vreemd wapen: een kind komt helemaal uit de hoorn tevoorschijn, blaast op een hoorn waar dan het kinderkopje uit komt, het eigenlijke gemeentewapen. Wonderlijk. Zou het betekenen dat –zo kort na de oorlog- een verwijzing is naar de jeugd die de toekomst heeft? Of een link met de drijfveer van burgemeester Koot om Uithoorn tot een jonge kinderrijke gemeente te maken? Ik wist het niet. Maar het beeld staat nu voor mij symbool voor thuiskomen. En vriendschap. Omdat ik meer kwam te weten over de band met de familie van de kunstenaar en Uithoorn en burgemeester Koot. Het is dus een beeld van de vriendschap tussen Uithoorn en Van Seumeren.”

Loop op de Plesmanlaan, richting de Admiraal Tromplaan.

• Sla linksaf naar de Admiraal Tromplaan.
• Sla rechtsaf naar de Stationsstraat.
• Sla linksaf naar de Thamerlaan.
• We vervolgen naar de Amsterdamseweg.
• Sla rechtsaf naar de Petrus Steenkampweg.
• Sla linksaf naar de Thamerweg.
• Sla rechtsaf naar de Burgemeester van Meetelenstraat.
• Sla links, sla dan rechtsaf.
• U bent bij de bestemming op Burgemeester Brautigamlaan 33.

Materiaal: Brons
Theo Mulder kunstmaker

De onderwerpen van Theo Mulder komen vaak uit zijn directe omgeving: dijkwerkers, boeren, vechtende hanen en rotganzen, zaken die verbonden zijn met het leven op het platteland. In 1960 kreeg Mulder de opdracht voor het herdenkingsmonument: ‘De goede Herder’ Den Burg op het eiland Texel. Twaalf werken van Mulder staan in Haarlem, onder andere bij de Amsterdamse Poort. Ander werk van hem staan op het voormalige eiland Wieringen en in de gemeente Anna Paulowna. In Bergen is het werk van Mulder “indirect” te zien: het beeld dat Mari Andriessen van Adriaan Roland Holst maakte, werd door Mulder tot het huidige formaat vergroot. In Haarlem staat in de tuin van het Provinciehuis aan de Dreef het Dakoto monument, ter herdenking van de Dakotaramp.

Theo Mulder overleed in 2017 op 88-jarige leeftijd in het Rosa Spier Huis in Laren.

Loop richting de Burgemeester Brautigamlaan

• Flauwe bocht naar rechts naar de Burgemeester Brautigamlaan
• Sla linksaf naar de Wilhelminakade
• Sla rechtsaf naar de Amsteldijk Noord. Je vindt je bestemming rechts

Materiaal: Natuursteen
Geplaatst in: 2004

De ‘Stilteplek’ in Uithoorn is een maanwitte schijf van natuursteen in de Amstel pal voor de Thamerkerk in een bocht van de Amstel. Een plek ter herdenking. Een stilteplek. Op een van de treden staat ‘…IK BEN WEER WATER EN WOLKEN…’ om zen-spiritualiteit naadloos te verweven met oerhollandse ruimte en zo een monument van stilte voor ‘iedereen’ te maken, een bootje maakt zich los uit de cirkel en wordt meegenomen door de rivier. De cirkel rust met één zijde op de oever tegenover de kerk die wordt getransformeerd tot een kleine compacte belvedère met twee lindenbomen en twee banken. Een drempel verbindt het monument met het terras voor de kerk. De cirkel heeft een doorsnede van 10 meter, is gemaakt gepolijst chinees graniet op een betonfundering, heeft 2 treden van 30 cm hoog, met ingefreesde rvs text in de onderste trede

Daan ontwerpt pleinen en plekken in de openbare ruimte. Voorbeelden van haar werk zijn het Homomonument in Amsterdam (1980, onthuld in 1987) en de Cascade in Hoogeveen (1995). Ze werkte bij haar ontwerpen samen met kunstenaars als André Volten, Huib Fens en Jan van Munster. Samen met haar broer, de architect Gunnar Daan, diende ze in 1988 een ontwerp in voor het Museumplein in Amsterdam, dat een eervolle vermelding kreeg.

Loop naar het noordwesten op de Amsteldijk Noord, richting de J.A. van Seumerenlaan.

• Sla linksaf naar de Wilhelminakade. Je vindt je bestemming links.

Materiaal: Graniet

Geplaatst in: 1974

De geheime trap bestaat uit 4 stukken natuursteen en is gemaakt in 1973. Later heeft het een plek gekregen aan de Amstel nabij het stiltemonument. Herman Dirk van Dodeweerd, beter bekend als Armando, was kunstschilder, beeldhouwer, schrijver, dichter, violist, journalist en theatermaker.

Armando is een multi talent: tijdens zijn leven is hij zowel kunstschilder, journalist, violist, schrijver, dichter, beeldhouwer, acteur en theatermaker. Hij ziet zijn werk als een zogenaamd ‘gesamtkunstwerk’: al zijn werk vormt samen één geheel.

De geheime trap is het eerste stenen beeldhouwwerk van Armando. Het is een zware, aardse trap van bonkig, ongepolijst graniet. Vier ongelijke treden, twee hoge en twee lage. En doordat hij los in de ruimte staat, leidt hij nergens heen. Alleen naar boven. Naar de lucht, de wolken. De leegte. De hemel, het zwerk. Het onbekende. Weg van de aarde. De vrijheid. De vrijheid om zelf te bedenken waar deze trap je heen leidt. Of misschien wacht de trap op iets dat van boven komt. Hulp, misschien. Of troost. Bevrijding. Mededogen. De trap zou zo voor hoop kunnen staan. Hoop dat het nog goed komt. Hoop op ontsnapping. Hoop die je misschien liever verborgen houdt voor degenen die je de hoop niet gunnen. Vandaar wellicht de geheime trap.
Elders wordt de hoop bezongen als ‘the thing with feathers’, een schier onuitroeibare zachte kracht die ons altijd de mogelijkheid geeft weg te vliegen, al is het maar in gedachten. Diezelfde hoop, en diezelfde mogelijkheid, wordt hier dan verbeeld in hoekige blokken graniet. Onverzettelijk, en onverwoestbaar. Een troostrijke gedachte.

Loop richting het centrum van Uithoorn en blijf op de Wilhelminakade.

• Links op de Wilhelminakade bij het groen aan de Amstel vind je je bestemming.

Jorine (Jorien) Rooijmans-de Kruyff van Dorssen (Bandung, 16 augustus 1933) is een Nederlandse beeldhouwster.

Rooijmans werd geboren in Nederlands Indië als dochter van Huibert Gerard Brian de Kruyff van Dorssen en Jifke de Vaynes van Brakell Buys. Haar vader was in die tijd als beroepsmilitair bij de luchtmacht gedetacheerd bij het Indische leger. In 1938 trok ze met haar moeder naar Nederland. Ze volgde onderwijs aan de Rijksacademie van beeldende kunsten in Amsterdam, waar ze les kreeg van onder anderen Piet Esser en Paul Grégoire. Vanaf 1955 woonde en werkte ze in Amsterdam, in 1969 trouwde ze met kunstschilder Ron Rooymans en vestigde ze zich in het Gelderse dorp Gellicum langs de Linge.

Rooijmans maakte figuratieve beelden, vaak in brons.

Hier eindigt deze wandelroute langs de kunstobjecten van Uithoorn-Centrum. Je kunt even uitrusten bij Het Spoorhuis Uithoorn dat gevestigd is in een prachtig monumentaal Stationsgebouw uit 1911, en waarin nog de originele architectuur en kenmerkende elementen bewaard zijn gebleven.

Je kunt ook de tram 25 nemen terug naar Amstelveen of Amsterdam. Of, als je deze nog niet hebt gedaan, de wandelroute verlengen met de Kunstroute Centrum A. Deze route langs nog meer kunstwerken brengt je terug naar het Busstation Uithoorn.