Foto: Jan Maassen Fotografie
Tekst: Stichting Oud Uithoorn/De Kwakel

Emmanuel Brom gaf in 1906 opdracht tot het bouwen van een woonhuis aan de rand van het bovenland en de grens van het dorp. Deze uitgelezen plek lag bij de kruising van het Zijdelveld en de Achterdijk. Vanuit zijn keukenraam had hij een schitterend uitzicht over de Thamerbinnenpolder, waarin later de woonwijk Thamerdal verrijzen zou. Vanuit de woonkamer keek hij over de sloot en weilanden waar later de Prinses Irenelaan zou komen richting het dorpscentrum. Bovendien woonde hij op loopafstand van zijn werk, de tabaksfabriek Jan de Ruyter in de Schans bij Het Rechthuis.

De Amsterdamse architecten Joseph Cuypers en Jan Stuyt tekenden het huis dat de toen 38-jarige Brom met zijn gezin in januari 1910 betrok. Het bood onderdak aan zijn gezin, dat bestond uit zijn vrouw Catharina Sinnige en zijn kinderen Ria en Harrie. Ook nam hij zijn schoonmoeder (mevrouw Smelt), een zwager en schoonzus in huis De plannen tot de aanleg van een nieuwe provinciale weg tussen Haarlem en Hilversum werden in 1938 werkelijkheid. De weg kwam tussen het Zijdelveld en zijn huis te liggen en enkele woningen van zijn buren moesten daarvoor plaatsmaken.

Brom, ondertussen 66 jaar geworden, vertrok naar Lisse. Het Witte Huis werd verkocht aan de gezusters Van Bunningen en werd afgeschermd door een stevige muur met ijzeren leuning. Tot 1971 bood de familie Van Bunningen onderdak aan diverse kostgangers. In 1976 betrok W. Friethoff het pand en vestigde er een firma  die handel dreef met Rusland. Er werd nauwelijks onderhoud gepleegd en het Witte Huis verkommerde. In 1996 kwam het pand in handen van E. van Ee, die het grondig restaureerde. Hij kocht de twee panden naast zijn woning en bouwde er in 2001 twee nieuwe voor in de plaats in de stijl van het Witte Huis. Na diens vertrek kwamen er nieuwe eigenaren met gevoel voor historie. Ook de prachtig beschilderde schouw in de woonkamer, met een vooroorlogs wintergezicht op Boterdijk en Zijdelmeer, is nog steeds intact.